In Ohrid hebben we wat rondgelopen en genoten van het uitzicht over het meer. We vonden onderweg een papiertje tegen een paal geplakt met tekst in het nederlands en zagen dat het om een expositie ging van A. Den Doolaard, maar dat zei ons niks. We zijn wel het adres gaan opzoeken omdat het ons verbaasde om reclame in het nederlands te zien en we hebben dan wat uitleg gekregen van de man die deze expositie hield. Hij sprak zelf goed nederlands omdat hij 22 jaar in Nederland gewoond heeft en hij prees A. Den Doolaard omdat door zijn boeken Ohrid meer bekend is geworden in het toerisme. Van hem hebben we dan ook een boek gekocht nadat we een uitgebreide uitleg gekregen hadden over Ohrid en omgeving. Op de weg terug richting Skopje konden we de mooie omgeving bewonderen waarvan de helft ons ontgaan was op de heenreis omdat het al donker was. Na een paar keer vragen vonden we de weg die naar Matka Canyon liep en daarbij kwamen we vlak voor het inrijden van de canyon nog een Belg tegen, hij sprak antwerps maar was eigenlijk hier geboren. Die kerel was heel vriendelijk en duidelijk blij ons te zien. Hij had wel problemen met zijn auto en kon niet verder, één van de cilinders had het laten afweten. Dirk vermoedde dat hij deel uitmaakt van de Albanese maffia maar dat geloof ik niet, daar was hij veel te vriendelijk en te behulpzaam voor. We zijn dan een stuk doorgereden tot aan een kleine parking waar we onze auto konden laten en moesten dan een paar honderd meter doorlopen met onze bagage in feite en dat ging vrij moeilijk, maar iemand van het hotel die ons gezien had zei dat we een kwartiertje moesten wachten en dat iemand onze bagage dan zou oppikken. En ja, even later kwam er iemand met een zelf ineengestoken gemotoriseerde handkar die veel gemakkelijker over dat kronkelwegje langs de rotswand kon manoeuvreren dan de wieltjes van onze valiezen. Wat een opluchting. We zijn daarbij ook een grote dam gepasseerd die gebouwd is op de Treska rivier die door de canyon loopt. Wie Matka Canyon wil opzoeken op google maps met satelietbeeld, kan de dam zien en waar het hotel gelegen is na wat inzoomen. Bij aankomst aan het hotel konden we nog niet onze kamer in omdat ze de ramen net aan het vernieuwen waren en we moesten dus nog anderhalf uur wachten voor we de kamer in konden gaan. We hebben dan ondertussen maar wat gegeten naast de rivier met het uitzicht op de canyon zelf. Eénmaal op onze kamer kan ik alleen maar vermoeden dat we geluk gehad hebben dat we geboekt hebben voor de vernieuwingen en dus nog alles aan de oude prijs hebben gehad. Het is een mooie ruime kamer met nieuwe meubels, een grote flatscreen van LG (niet dat ik daar gebruik van zal maken ;) ) en een massagebad met lichttherapie wat ik dus wel onmiddellijk wou uitproberen en het was zalig :) Op dit moment is het ochtend (5 september) dus seffens gaan we na een stevig ontbijt eens kijken wat hier allemaal te doen is en onze keuze maken. Meer nieuws komt dus later, groetjes.