's Morgens in Nis was het al onmiddellijk vrij warm. Na een stevig ontbijt zijn we de bergen in gereden naar Djavolja Varos (devil's town) dat eigenlijk een natuurlijk en zeldzaam wonder is. Door zeer trage erosie ontstane torentjes van ongeveer 15m hoog en 3m in diameter met daarbovenop een zware rots van vulkanisch gesteente gebalanceerd, raar om te zien eigenlijk, ge vraagt u af hoe het komt dat die rotsen daar op kunnen blijven liggen. Vlakbij dit fenomeen is er ook nog een rode waterbron met een extreem hoge zuurtegraag van 1,5pH en 15g aan mineralen per liter. Ook sommige stukken van de grond zijn rood gekleurd. Hierna zetten we de tocht verder naar Macedonië, meer bepaald naar Ohrid met het oudste meer van Europa. Het beslaat een oppervlakte van een paar honderd vierkante kilometer en loopt nog een heel stuk door tot in Albanië. Onderweg zijn we een aantal bosbranden tegengekomen en bij het inrijden van Macedonië was de lucht extreem doortrokken van de rook die tussen de bergen blijft hangen. Het had wat weg van bruine mist. Om tot in Ohrid te geraken moesten we door Skopje rijden en dat was alweer een speciale maar triestige ervaring. De jongeren vliegen op uw auto en beginnen die te kussen terwijl ge aan het rood licht staat. Dit doen ze om geld te krijgen. Als ge hen niks geeft gaan ze gewoon aan uw auto hangen en als ge dan vertrekt sleurt ge ze mee maar ze laten niet gemakkelijk los.. De iets oudere doen het door u van achter te benaderen zodat ge niks ziet en beginnen spontaan uw autoruiten te wassen ook al geeft ge geen toestemming, maar ze hopen zo iets te krijgen. Het is wel schrijnend eigenlijk, ook als ge dan ziet in wat voor huisjes (als ge het zo nog kunt noemen) die mensen moeten leven. Huisjes gebouwd van platen en ander afvalmateriaal. Op dit moment zitten we nu nog in Ohrid en logeren in een huisje van 200 jaar oud. We gaan hier seffens nog wat rondkijken en gaan dan terug tot aan Skopje, meer bepaald Matka Canyon, een ander natuurlijk wonder.